บทนำ::สิ่งที่กำลังเปลี่ยนแปลงไป::

     "เฮ้อออ...." การทำการบ้านนี้ช่างเป็นอะไรที่น่าเบื่อจัง บ่นไปก็ไม่ได้อะไรทำต่อดีกว่า 

     ฉันบิดขี้เกียจก่อนจะเริ่มทำการบ้านที่ได้หมักไว้ในวันศุกร์ และต้องส่งในวันพรุ่งนี้ -*- 

     'เกร๊กกกก~~~~~' ปากกาลายคิตตี้ลุดเลิฟได้หลุดจากมือและกลิ้งไปใต้เตียงหลังจากที่ฉันบิดขี้เกียจอย่างเมามันส์ไป ยู้ฮู้ว โลกนี้ช่างสวยงามมมม 

     ( =A=) แต่มันอาจจะไม่สวยงามมากนักหลังฉันได้เห็นใยแมงมุมที่เกาะอยู่อย่างหนาแน่นที่ใต้เตียง ซึ่งในนั้นทั้งมืดและหนาว อุ้ย ไม่ใช้ล่ะ ยังไงก็เถอะ ต้องหยิบปากกาที่รักมาก่อนที่มันจะเป็นอาหารของแมงมุมพวกนั้น 

     "ฮืบ.... "ใต้เตียงลึกกว่าที่คิด งั้นลองยืดแขนมากกว่านี้สิ นี้ถ้าเป็นแม่นากก็คงจะดีได้ไม่ต้องมามุดเตียงเพื่อหยิบปากกาลายคิตตี้แบบนี้ =A= 

    "นี้ถ้าปากกามันโพล่มาในมือแบบนักมายากลก็ดีสิ = =' " นี้ถ้ามุดเยอะกว่านี้มีหวังผมของฉันต้องเป็นรังนางพยาแมงมุมแน่ๆ แต่ไม่ๆๆๆ ปากกาที่รักของฉันสำคัญกว่าาาา *0* ต้องช่วยมันมาจากใยแมงมุมก่อนที่มันจะตายอย่างทรมาน T_T 

     "งืมมมม...คิตตี้"ตอนนี้คงต้องเพ่งและ เอื้อมอยากต้องใจ แต่แล้ว !! มีอะไรมาอยู่ในมือด้านที่ยันพื้นไว้ และน้องคิตตี้ฉันก็หายไป !! มันหายไปไหนกันหน่ะ หรือฉันเอื้อมถึงแล้วปัดไปไหนก็ไม่รู้ งั้นมุดออกมาก่อนแล้วกัน = = ) หือ แล้วไอมือด้านนี้มันมีอะไร O_O เอ๊ะ! มันคล้ายๆน้องคิตตี้ของฉันน่ะ 

      "เป็นไปไม่ได้นาาา = =Q มันมาอยู่ในมือด้านนี้ได้ไงเนี้ย" ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง อืมมม... หรือว่าเราจะเป็นนักมายากลในชาติที่แล้วเลยยังเหลือเวทมนต์ค้างมา *-*! ไม่ๆๆๆๆ ฉันคงบ้าไปเองเมื่อกี้อาจแค่ฉันเผลอปัดปากกาจนกลิ้งมาที่มือด้านนี้ แต่จะลองซักนิดคงไม่มีใครหาว่าเพ้อเจ้อหรอกน่ะ *-*

     "ตุ้กตาตัวนั้น !!!" ฉันว่าพลางชี้นิ้วไปที่ตุ้กตาหมีริรัคคุมะ "จงมาที่ตักฉันสิ๊"

     ....ไม่มีเสียงตอบรีบจากน้องริรัคคุมะที่ท่านเรียกกรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ ....

     ตุ๊กตายังนั่งตาบ้องแบ๋วอยู่บนหัวเตียง เฮ้อออ..นี้ฉันคงจะเพ้อหนักไปสิน่ะ พอๆ เลิกเพ้อ ! เข้าสู่โลกความจริงแล้วไปทำการบ้านต่ออย่างสนุกสนาน เย้ -*-
     เวลาผ่านไปล่วงเลยมาถึงเที่ยงคืน โอ้เย้ในที่สุด!! การบ้านที่ฉันพอกหางน้องหมูไว้ก็ได้ถูกล้างทำความสะอาดจนหมด
     "พีน่า นอนแล้วยังลูกก~~"
     แม่ฉันเรียกฉันพร้อมเปิดประตูเข้ามาดู
     "จะนอนแล้วค้าา เพิ่งทำงานเสร็จเมื่อกี้เอง" ก่อนแม่เข้ามาแปปนีงเองงง >< อรั้ยยย
     "ดีแล้ว รีบๆนอนได้แล้ววเดี๋ยวระวังตื่นมาแล้วเป็นแพนด้าแล้วจะหาว่าแม่คนสวยไม่เตือนนน"
     "ถึงงเป็นแพนด้าแต่ก็เป็นแพนด้าที่สวยที่สุดน่ะค่ะ"พอดีมีแม่พันธุ์กับพ่อพันธุ์ชั้นเยี่ยมแถมเผลอๆ แพนด้าตัวเมียอาจจะต้องครองโสดเพราะแพนด้าตัวนี้จะกระชากใจมาให้หมดเลยยยย !!
     "เพ้อไปถึงไหนแล้วหน่ะ พีน่า = =' น้ำลายย้อยเชียวเป็นสายเชียว"
     "โถ่แม่ละก็ เดี๋ยวหนูก็นอนแล้ว" คนกำลังฟินหมดฟิลลิ่งนางพญาแพนด้าหมด ว่าแต่น้ำลายย้อยนี้มันใช้หรอ -*- ที่รู้ๆ แค่ทำหน้าฟินแบบเอื้อยโลกเบี้ยวเน็ตไอดอลของหนูเท่านั้นเองง *-*
     "จะเที่ยงคืนแล้วน่ะลูก ไปนอนได้แล้ว อย่าเพิ่งไปโลกแพนด้าเลยพีน่า"
     แม่รู้ได้ไงเนี้ยว่าแพนด้าคนสวย เอ้ย! พีน่าคนสวย กำลังมโนว่าตัวเองเป็นแพนด้าแต่เรื่องนั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้ทำไมรู้สึกว่าร่างกายมันร้อนวูบวาปไปหมด สงสัยคงจะเป็นหวัดสิน่ะ งั้นแพนด้าคงต้องนอนพักผ่อนซะแล้ว -w-' ...พอหัวถึงหมอนฉันก็หลับลงไโดยไม่รู้ว่าจะมีปัญหาหนักตามมาในวันพรุ่งนี้ !!!